riplonkî

riplonkî u erplonkî / rplonkî (1^ire troke) (codjowaedje) [v.s.c.] plonker cor on côp.

1. • Ele l' a prins po s' fré et rplonkî dins ses sovnances — José Schoovaerts (fråze rifondowe).

   F. replonger.

Etimolodjeye: viebe plonkî, cawete ri-.