damjhea
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | damjhea | damjheas |
| femrin | damjhele | damjheles |
damjhea omrin
- (dins èn arinnoe) ki n' est nén maryî.
- Cobén vouss, damjhea, po ene bressêye di legnes, si dj' elzè poite mi minme disk' al måjhon ? (Djihan Coxhe, rat. pa Djôr Staelens-Sfasie).
- monsieu (metou divant l' no d' onk ki n' est nén maryî).
- « Leyîz-m’ e poenne, Moman », dit-st i Damjhea Bazile a s’ mere po l’ rapwairi. (Djihan Coxhe, rat. pa Djôr Staelens-Sfasie)
Mots vijhéns
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]dins èn arinnoe
Francès : jeune homme (fr), damoiseau (fr)
