abele

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈbɛl/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : nén rcepåve

Aplacaedje di : a + bele (sustantif), ki pout esse veyou come on Spotchî aplacaedje di : «c’ est a bele» (c’ est d’ bele).

abele (nén candjåve)

1. mostere k’ on n’ si sbare nén d’ ene sacwè k’ arive, come consecwince di çou k’ a vnou dvant.
   • Tot s’ clintchant, tot l’ coir da Zande aveut dmoré, ene houbonde, plaké conte li ci da Vera ; abele k’ adon, si sonk n’ aveut fwait k’ on toû — Lucyin Mahin, Vera.

• abele ki
• labele

fåt nén dmander, c' est d' bele, ti sins bén

w. do Coûtchant

Sibetchaedje di «escabele».

abele femrin

1. (mot djeu del soule) bossete sol terén (cwåre di tere, bohêye d' yebe) wice ki l' crocheu mete ès choulete po mî crochî.

   Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.