Ôrnô

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Ôrnô [no d' aiwe] aiwe ki prind sourd a Djiblou, et egoliner dins Sambe a Han-so-Sambe, e F. "Orneau". A Djiblou, dispu todi, l' Ôrnô court inte les ôneas. (J. Lahaye). Disfondowes: Ôrnô, Ornô, Ôrnia (forcoridjaedje); vîs scrijhas: Onoy (1238), Onon (1272). C' est si vî no k' a dné li no do viyaedje d' Ôno, la wice k' i passe eto.

Etimolodjeye: gayel "ollos" (grand); grosse aiwe, ri ki groxhit foirt ås grossès aiwes; rl a: Ône, Ôno, Olene.

• Dipus d' racsegnes so l' Ôrnô